راهنمای کامل ثبت شرکت در انگلیس ۲۰۲۵ و ایجاد شرکت مجازی

شراکت  مشارکت عمومی زمانی تشکیل می‌شود که دو یا چند نفر وارد کسب و کار مشترک شوند و سعی دارند تا از این مشارکت سود کسب کنند. شراکت‌های مشارکتی یک شکل و ساختار شناخته‌ شده و قدیمی از کسب و کار هستند که دارای مجموعه‌ ای از قوانین حمایتی می باشند که طی بیش از یک قرن در بریتانیا توسعه یافته اند. تا قبل از پیدایش شرکت‌های  مشارکتی با مسئولیت محدود (LLP)، شراکت‌ها مشارکتی ساختار بسیار رایج برای اکثر شرکت‌های حرفه‌ ای در انگلستان بودند. یک شراکت مشارکتی برای تاسیس و شروع به فعالیت حتما باید حداقل دو شریک داشته باشد. 

چگونه بفهمیم که یک شرکت تاسیس شده ساختار شرکت مشارکتی عمومی Partnership Company را دارد؟

شرکت های مشارکتی عمومی بر طبق قوانین مشارکت که در سال 1890 میلادی تدوین شده است بنا می شوند. این نوع شرکت ها بر اساس یک توافق‌نامه شراکت partnership agreement  که توسط همه شرکا امضا شده است، تشکیل می‌شوند. این توافق‌نامه معمولاً توسط یک وکیل تهیه می‌شود و معمولاً شامل اطلاعاتی درباره موارد زیر است:  

• نحوه تقسیم سود و زیان در شرکت.

• چه کسی دارای اختیار برای انعقاد قراردادها به نمایندگی از شرکت است.

• هر شریک چقدر از بدهی‌ های شرکت را قبول می‌کند پرداخت کند.

• شرایطی که در آن شرکت منحل dissolved (بسته) خواهد شد به چه شکل خواهد بود.

این توافق‌نامه‌ ها به وضوح مسئولیت‌ ها و حقوق هر یک از شرکا را تعیین می‌کنند و اطمینان حاصل می‌کنند که همه شرکا با شرایط شراکت آشنا و موافق هستند.

بررسی ساختار شرکت مشارکتی عمومی(Partnership Company) از جهت محدودیت ها و دسترسی ها

شخصیت حقوقی و ساختار

از دید محافل قضایی انگلستان، یک  شرکت مشارکتی عمومی یک نهاد جداگانه نسبت به صاحبان خود ندارد، بلکه صرفاً به “رابطه ای که بین افرادی که یک تجارت را به طور مشترک با هدف سود انجام می دهند” اشاره دارد (قانون مشارکت 1890). یک نام تجاری برای شرکت مشارکتی مانند “Smith & Co” به سادگی به عنوان اسم برند برای شرکت مشارکتی عمل می کند و از نظر حقوقی هر بار که تغییری در عضویت یک شرکت مشارکتی ایجاد شود، یک مشارکت جدید تشکیل می شود. هر یک از شرکای شرکت مشارکتی، به طور کل نماینده شریک دیگر خود  است، به این معنی که هر یک از شرکا توانایی و اختیارات تام را برای انعقاد قرارداد با شرکت ها و اشخاص دیگر را دارند.

انعطاف‌ پذیری در مدیریت

 شرکت های مشارکتی ساختار بسیار انعطاف پذیری  نسبت  به شرکت های مسئولیت محدود و شرکت های مالکیت انفرادی هستند، به طوری که شرکا همزمان می توانند مالک و مدیر کسب و کار خود باشند. قانون مشارکت یا همان  Partnership Act یک چارچوب حاکمیتی اولیه و قوانین پیش فرض را ارائه می دهد که در صورت عدم وجود مقررات خلاف آن اعمال می شود. با این حال، اکثر قوانین پیش‌فرض را می‌توان لغو کرد و شرکای شرکت تقریباً انعطاف‌پذیری کامل برای تنظیم امور خود دارند. مشارکت‌ها عموماً توسط یک سند مشارکت یا همان  Partnership Deed اداره می‌شوند (سندی رسمی که نحوه تصمیم‌ گیری‌ های تجاری، نحوه پذیرش یا حذف شرکا، نحوه مشارکت سرمایه و نحوه تقسیم سود شرکا را مشخص می‌کند).

مسئولیت و تعهدات مالی 

مشابه شرکت با مالکیت انفرادی Sole Trader،  شرکت های مشارکتی عمومی دارای شخصیت حقوقی مستقل نسبت به سهامداران خود نیست، شرکا به طور مشترک مسئول بدهی‌ها و تعهدات مالی شرکت هستند و همچنین به طور مشترک و جداگانه مسئول هر گونه تخلفی که توسط سایر شرکا انجام می‌شود، می‌باشند. 

افشا اسناد مالی و تجاری

الزامات خاصی از طرف اداره ثبت شرکت ها انگلستان (Company House)  جهت افشای  اسناد مالی و اداری برای شرکت های مشارکتی عمومی اعلام نشده است. بلکه این شرکتها موظف به ثبت حساب های خود و یا در دسترس قرار دادن سوابق مالی خود برای کسی غیر از شرکا نیستند. 

پخش سود سهام

صاحبان شراکت‌ های مشارکتی حق دارند سودهای خود، اعم از سرمایه یا درآمد، را به هر نحوی که صلاح می‌دانند تقسیم کنند (سند شراکت Partnership Deed معمولاً مکانیسمی برای این کار تعیین می‌کند). به طور پیش‌فرض، قانون شراکت مقرر می‌کند که سودها به طور مساوی تقسیم شوند، مگر اینکه توافق دیگری صورت گرفته باشد.

وضعیت مالیاتی

از نظر مالیاتی، یک  شرکت مشارکتی به عنوان ” واحد مالی شفاف” در نظر گرفته می شود، به این معنی که خود کسب و کار به عنوان یک نهاد مشمول مالیات در نظر گرفته نمی شود.  از منظر مالیاتی با شرکا به گونه ای رفتار می شود که گویی مستقیماً سود کسب کرده اند و بر این اساس (چه به عنوان درآمد یا سود سرمایه) بدون توجه به اینکه آیا سود واقعاً از کسب و کار توزیع می شود یا خیر، شامل مالیات بر درآمد شخصی Income Tax می شوند.